De Brautigam – een verbastering van het oud Noorse braut (=brede weg), maar ten onrechte vertaald als bruid of bruidegom – is een van de langste stenenformaties van Europa. Hij ligt vlak naast de drukke A1. ‘s Winters, als de bladeren van de beuken gevallen zijn, zie je de wagens in de verte voorbij razen in een voortdurende, flitsende, beweging. Het is natuurlijk geen toeval dat veel van onze steencirkels zo dicht tegen een grote weg aanliggen. Voor de wegenbouwers was het aantrekkelijk om hier een weg aan te leggen, aangezien het materiaal overvloedig voor handen was.
Het gevolg hiervan is, dat op een aantal van deze magische plaatsen veel verkeersherrie te horen is. Maar als je goed oplet, kan je daaronder nog de stilte horen. Vooral bij de Visbeker Brautigam, hieronder te zien op de achtergrond van de foto, is de stilte vaak oorverdovend. 
Probeer deze oefening eens: concentreer je op het lawaai, en je hoort het lawaai. Concentreer je op de stilte, en je zal de stilte horen. Bedenk dat de stilte altijd, overal aanwezig is. Onder elk geluid is stilte!
Maar behalve dat de stenen heel stil zijn, kunnen ze natuurlijk ook “spreken”. Nog tot vandaag de dag komen er mensen om hun problemen voor te leggen aan de hoofdsteen. Barbara, mijn Duitse buurvrouw, had een probleem met de campingbeheerder. Ze ging naar de grote steen en vroeg hem om hulp. Plotseling was de beheerder alles vergeten. Het leek wel alsof er nooit een probleem geweest was..
Op mijn verzoek hebben de stenen een wespennest weggehaald, of in elk geval de wespen laten verhuizen. Hoe het gebeurd is, weet ik niet, maar waar de wespen eerst nog door allerlei kieren en openingen mijn caravan binnenkwamen, waren ze plotseling verdwenen.